พระเจ้าพิมพิสาร  ทรงทำปุพพเปตพลี  คือ  การทำบุญอุทิศบรรพบุรุษ  ภายหลังจากพระองค์ทรงนับถือพระพุทธศาสนาแล้ว  ในวันทรงทำปุพพเปตพลี  ทรงทูลเชิญสมเด็จพระศาสดาพร้อมด้วยพระภิกษุสงฆ์ไปทรงอังคาสที่พระราชนิเวศน์ พระสงฆ์ฉันเสร็จแล้ว  ทรงบริจาคไทยธรรมต่าง ๆ  รวมทั้งผ้าด้วยแก่พระภิกษุสงฆ์  แล้วทรงอุทิศบุรพบิดร  คือ  บรรพบุรุษผู้ล่วงลับวายชนม์              พระศาสดาทรงอนุโมทด้วยคาถา  มีคำว่า   อทาสิ   เม    อกาสิ    เม  เป็นต้น  แปลว่า  ญาติก็ดี  มิตรก็ดี  ระลึกถึงอุปการะอันท่านทำแล้วในกาลก่อนว่า  ท่านได้ให้สิ่งนี้แก่เรา  ได้ทำสิ่งนี้แก่เรา  เป็นญาติ  เป็นมิตร  เป็นสขา  (สหาย)  ของเรา  พึงให้ทักษิณา  เพื่อชนผู้ล่วงลับไปแล้ว  ไม่พึงทำการร้องไห้   เศร้าโศก   รำพันถึง     (เพียงอย่างเดียว)  เพราะการอย่างนั้นไม่เป็นไปเพื่อประโยชน์แก่ญาติผู้ล่วงลับไป  แต่ญาติทั้งหลายก็มักเป็นอย่างนี้  (คือร้องไห้  เป็นต้น)  ส่วนทักษิณานี้ที่ท่านทั้งหลายบริจาคในสงฆ์     ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่ญาติผู้ล่วงลับไปแล้วนั้นโดยพลัน   ท่านทั้งหลาย   (ชื่อว่า)   ได้แสดงออกซึ่งญาติธรรมด้วย  ได้ทำบูชาญาติผู้ล่วงลับอย่างยิ่งด้วย  ได้เพิ่มกำลังให้แก่ภิกษุทั้งหลายด้วย  เป็นอันได้บุญไม่น้อยเลย              การทำปุพพเปตพลี  ย่อมบำรุงความรัก  ความนับถือ  ในบรรพบุรุษของตน  ให้เจริญกุศล ส่วนกตัญญูกตเวทิตาเป็นทางมาแห่งความรุ่งเรืองแห่งสกุลวงศ์  พระศาสดาจึงได้ทรงอนุมัติ  ด้วยประการฉะนี้